donderdag 2 februari 2012

Eerlijk zijn over vreemdgaan? Een hels dilemma!


Regelmatig krijg ik de vraag voorgeschoteld: moet ik het mijn partner vertellen of niet?
Vreemdgaan in een relatie is een van de diepste schendingen van het wederzijdse vertrouwen. Hoe moeilijk is het als je je partner het leed wil besparen van de wetenschap dat je bent vreemdgegaan, maar tegelijkertijd geen geheimen voor elkaar wil hebben.

Diana en Arno hebben een goede relatie, vertelt Diana me. Ze houdt van Arno en wil hem voor geen goud kwijt. En toch is het haar overkomen: in een opwelling, verkeerde tijd, verkeerde plaats, een geweldige avond beleefd met collega’s, en in bed beland met een collega die ze eigenlijk maar nauwelijks kent en waar ze ook eigenlijk niet zoveel mee op heeft. De volgende morgen komt het besef met een dreun op haar neer: ik ben vreemdgegaan. Er ligt ineens een grote bom onder haar relatie en ze zou willen dat ze alles ongedaan kon maken. Dat kan natuurlijk niet. En dus zwelt het dilemma op: moet ze het vertellen aan Arno of niet?

Arno is altijd heel duidelijk geweest over vreemdgaan, en heeft regelmatig geroepen dat als Diana ooit vreemd zou gaan, hij direct de relatie zou beeindigen. Als er problemen zijn in de relatie, zo redeneert hij, dien je die eerst samen op te lossen, voordat je je ruiten voor de toekomst ingooit door het vertrouwen te beschamen. Daar zit wat in natuurlijk, eerlijkheid tegenover elkaar is heel belangrijk. Eerlijkheid maakt dat je aansluiting bij elkaar kunt houden als team, ook al ben je het niet eens met elkaar of zijn er spanningen.

Maar wat nu? Als Diana het niet vertelt zal ze verdergaan in de relatie met een geheim voor haar partner. Geheimen scheppen afstand naar elkaar. Bepaalde gespreksonderwerpen worden ineens no-go-area, of roepen nieuwe leugens op om het geheim in stand te kunnen houden. Je bent in de wetenschap van iets wat je partner enorm zou kwetsen. Dat is een last die op je geweten rust en schuldgevoelens kosten een berg energie.

De relatie zal hoe dan ook niet meer de naïeve onschuld hebben die het tot op heden had.

Als Diana het wel vertelt, loopt ze het risico Arno te verliezen. Het zou natuurlijk verschrikkelijk jammer zijn als de relatie op deze manier zou eindigen, maar ergens is het wel een logisch gevolg van de gebeurtenissen. Open en eerlijk. Als Diana het vertelt ligt de bal ineens bij Arno, hij heeft de keuze om hetzij een punt achter de relatie te zetten hetzij mee te werken aan het herstel van de (vertrouwens)relatie. Hij heeft hier een stem, hetgeen hij anders niet zou hebben.

Aan Diana nu de moeilijke beslissing, het helse dilemma. Ze vraagt aan mij wat ze moet doen, maar daar kan ik haar niet bij helpen. Ze moet haar eigen beslissing nemen. Ik kan haar alleen maar het mechanisme laten zien. En terwijl we hierover praten hoor ik diep in mij mijn eigen overtuiging: “Eerlijk duurt het langst, echt, eerlijk duurt het langst”.

Relatiecounseling in de Belgische Ardennen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten